Badania diagnostyczne z zakresu ginekologii najczęściej wykonywane są podczas długo utrzymujących się niespecyficznych dolegliwości oraz w związku z problemami z zajściem w ciążę, kiedy wyniki pozostałych badań pozostają w normie. Wówczas sięga się po zaawansowane techniki, które pozwalają znaleźć przyczynę bólu czy niepłodności.

Co to jest histeroskopia?

Histeroskopia jest stosunkowo nowym badaniem endoskopowym, które staje się coraz bardziej popularne ze względu na swoją skuteczność. Histeroskopia polega na wprowadzeniu do jamy macicy histeroskopu (wyglądem przypominającego bardzo długą igłę, na końcu której znajduje się mała kamera) oraz precyzyjnym obejrzeniu jamy macicy. Żadne badanie nie daje tak szczegółowego obrazu jamy macicy jak histeroskopia diagnostyczna. W trakcie badania lekarz ogląda jamę macicy na monitorze, ma możliwość powiększania obrazu oraz wykonywania zdjęć do karty pacjenta. Histeroskop wprowadza się przez pochwę do jamy macicy. Zabieg odbywa się w krótkim znieczuleniu ogólnym, nie niesie ona jednak ze sobą żadnego ryzyka ani konieczności hospitalizacji.

Kto jest kierowany na histeroskopię?

Histeroskopii diagnostycznej nie wykonuje się bez wyraźnego powodu, nie jest ona badaniem profilaktycznym tak jak np. badanie ultrasonograficzne. Na histeroskopię kierowane są najczęściej pacjentki w wieku rozrodczym, które skarżą się nie przedłużające się i obfite krwawienia miesiączkowe, bóle podbrzusza niewiadomego pochodzenia czy trudności z zajściem w ciążę lub nawykowe poronienia. Histeroskopia wymaga skierowania od lekarza ginekologa i można ją wykonać zarówno w ramach NFZ, jak i w prywatnej placówce. Histeroskopia najczęściej diagnozuje polipy, mięśniaki czy zapalenie błony śluzowej macicy, którego nie widać w badaniu USG. W trakcie zabiegu zawsze pobierany jest wycinek tkanek do badania histopatologicznego, gdyż czasem niewielka zmiana może okazać się groźna i szybkie rozpoczęcia leczenia często ratuje zdrowie, a nawet życie.

Zalecenia po zabiegu

Choć histeroskopia diagnostyczna wymaga krótkiego znieczulenia nie obciąża organizmu i pozwala normalnie funkcjonować już kilka godzin po zabiegu. Oczywiście należy ograniczyć przez kilka dni aktywność fizyczną i powstrzymać się od współżycia, gdyż po zabiegu zdarzają się lekkie krwawienia i bóle brzucha.